Tijdens de Care4Corona fotowedstrijd kiest een van de leden van de vakjury uit alle inzendingen een weekwinnaar. Deze week is de keuze aan fotografiecriticus en schrijfster Merel Bem:
Het schijnt mee te vallen. Sommigen zeggen dat het een beetje kriebelt, anderen beweren dat ze er niets van voelden toen dat wattenstaafje diep hun neus in werd geduwd. Ik heb de coronatest (nog) niet hoeven ondergaan, dus: geen idee, maar het gezicht van fotograaf Martijn van de Griendt op deze foto stelt me niet gerust. Dat het hem is gelukt om een zelfportret te maken op het moment suprême, vind ik knap. Aan alles is te zien dat hij maar één ding wil: dat ding zijn neus weer uit. Kijk die gespannen aders in zijn nek, dat samengeperste gezicht – en dan de tegenwoordigheid van geest hebben om op het knopje te drukken en het kader enigszins goed in te schatten? Petje af. Wat ik vooral mooi vind, is dat de foto van onderaf werd genomen. Ik mag bijna mee die neus in. Maar bovenal treft me het plafond van de auto: zo zacht, zo futuristisch aandoend. Alsof Van de Griendt net geland is op een andere planeet en nu door een gemaskerde onbekende wordt onderzocht op besmettelijke ziektes. Oh, wacht.
Geen reacties
laat een reactie achter Cancel